Interview | Fouad Lakbir: “Verhalen verkleinen afstanden tussen mensen”
In aanloop naar 4 en 5 mei spreken we met betrokken Amsterdammers over vrijheid. Dit keer is verhalenverteller Fouad Lakbir aan het woord. Hij gelooft in de kracht van verhalen. Hij vertelt zelf, traint mensen in de kunst van vertellen en initieert en werkt mee aan verschillende projecten om een podium te geven aan onvertelde verhalen.
Beeld: Anke Teunissen
Waarin zit voor jou de kracht van verhalen?
"Een verhaal kan je raken. Als een verhaal bij je binnenkomt, dan neem je het met je mee. Hoewel ik vroeger ook op de barricade heb gestaan om onrecht te bestrijden, past storytelling veel beter bij me. Met zachte waarden laat je zien wat er speelt en de luisteraar kan zelf zijn conclusie trekken."
"Bovendien werken verhalen verbindend. Als mensen elkaars verhaal horen, leren ze elkaar beter kennen en krijgen ze meer begrip voor elkaar. De afstand en de verschillen tussen mensen worden kleiner. "
Waar ben je nu mee bezig?
"Ik organiseer onder meer in New Metropolis Nieuw-West, een dependance van Pakhuis de Zwijger, avonden waar verhalen uit Nieuw-West worden verteld. En ik maak voor De Nieuwe Liefde de podcast Liefde voor verhalen. De afgelopen tijd heb ik gewerkt aan het Jacob Geel Museum, een tijdelijk museum in de Jacob Geelbuurt. Deze buurt verdwijnt, huizen worden afgebroken en de huidige bewoners moeten plaatsmaken voor kapitaalkrachtige nieuwe bewoners. In het museum vertellen de huidige bewoners wat de buurt voor hen betekent. Een goed voorbeeld van een manier om met zachte waarden te laten zien wat er gebeurt in de samenleving. Het thema van gentrificatie raakt mij. Ik heb het zelf, opgegroeid en nog steeds wonend in de Kolenkitbuurt, aan den lijve ondervonden."
Hoe draag je bij aan de vrijheid van Amsterdammers?
"Ik bied mensen de vrijheid om zichzelf te zijn. Ieder verhaal dat ze vertellen is goed. En daarnaast wil ik gelegenheden creëren waarin verhalen verteld kunnen worden. Waarin verhalen de ruimte, de rust en de vrijheid krijgen om gehoord te worden."
Wanneer voelde jij je echt vrij?
"Het klinkt misschien gek, maar dat was in Palestina. Voor corona werkte ik veel in conflictgebieden, waaronder in Palestina. Op een vrije ochtend pakte ik de auto om ergens te ontbijten. Ik raakte, met gebrekkig Arabisch van mijn kant, in gesprek met een restauranteigenaar. Binnen no-time hadden we een prachtig, diepgaand gesprek. Dat kwam omdat ik niets hoefde uit te leggen. Hij vroeg niet naar mijn afkomst of mijn religie. Hoewel Palestina behoort tot een van de plekken op de wereld waar je totaal niet vrij kunt zijn, ervoer ik in het contact met mensen juist heel veel vrijheid."
Welk boek raad jij mensen aan?
"Je hebt ons niet ontdekt, we waren er altijd al van Massih Hutak, over gentrificatie in Amsterdam Noord. Op een luchtige, toegankelijke manier legt hij uit wat er allemaal speelt bij dit proces en wat het doet met de bewoners. Hij legt de vinger op de zere plek. Iedere keer verrast hij me weer met zijn inzichten."