De bewoners van Tetterode zijn uitzonderlijk gelukkig, concludeert bouwkundig ingenieur Björn Roubos in zijn essay De belofte van Tetterode, over architectuur en geluk (2015). Dat komt door de architectuur van het pand en de vrijheden die de bewoners kregen bij het ontwerpen en bouwen van hun woonruimtes. Het gevoel van verknochtheid aan de zelfgebouwde ruimte, waardoor er een vorm van eenheid ontstaat tussen mens en zijn leefwerkomgeving heeft Dominique Panhuysen vastgelegd in het fotoproject Wonen en werken in Woonwerkpand Tetterode.

De fotografe heeft sinds 1990 een atelier in Tetterode, voor het boek Zeggenschap zonder bezit, verschenen in 2020, maakte zij een serie foto’s van het gebouw en portretten van kunstenaars en ambachtslieden. Alternatieve woonvormen zijn momenteel onderwerp van gesprek en 40 jaar ná de kraak is dit volgens Dominique Panhuysen hét moment om deze leefgemeenschap van binnenuit te portretteren en in de openbare ruimte aan het publiek te tonen. De ramen van Tetterode figuurlijk openzetten en tonen wat zich in dit creatieve bolwerk afspeelt.

“Wij zijn langzaam in het gebouw gegroeid.” Chris Baaten (kunstenaar/muzikant en bewoner), citaat uit Zeggenschap zonder bezit

“De mensen hier leven dicht op elkaar tussen zelfgebouwde muren en verdiepingen. Je leert ze niet allemaal even snel kennen. Als de deuren verder opengaan blijken er werelden achter te zitten, woonruimtes die gedroomd zijn voordat ze werden gebouwd of aangegroeid door omstandigheden.” Klaske Oenema (kunstenaar/muzikant/schrijver en bewoner), citaat uit Zeggenschap zonder bezit

Dominique Panhuysen over haar werk: “Ik hou van het registreren en documententeren van het alledaagse. Het materiaal, de inspiratie-bronnen voor mijn onderwerpen vind ik terloops dichtbij huis. Vaak volg ik mijn onderwerpen voor langere tijd, soms meerdere jaren. Met mijn projecten en documentaire foto-opdrachten creëer ik telkens nieuwe mogelijkheden om mijn omgeving en de stad beter te leren kennen. Deze projecten nodigen mij uit onbekende gebieden en terreinen te verkennen, verborgen plekken te ontdekken en nieuwe verrassende verbindingen met bewoners aan te gaan. Al die verschillende projecten hebben mijn kennis over de stad vergroot en mijn verbinding met de stad en de mensen verdiept. In mijn foto’s spreekt de mens als het ware door de dingen heen. Het zijn immers de mensen die hun omgeving vormgeven: Ideeën, gedachten en gevoelens worden zichtbaar in de intimiteit van een kamer, een straat, een route, de eigen plek.”

Het project is mede mogelijk gemaakt door: Vereniging Ruimschoots Woonwerkpand Tetterode, Mondriaan Fonds, AFK en de Gemeente Amsterdam.

www.dominiquepanhuysen.nl | www.wwpt.nl