1.

Vrouwkje Tuinman | Lijfrente

Lijfrente is een direct verslag van het eerste jaar na een verlies. Tuinman schrijft over rouw die bij iedere nieuwe ronde weer totaal anders is. Over wat blijft, nadat iemand gestorven is. En over de pogingen om een overleden geliefde zo veel mogelijk te laten bestaan en tegelijkertijd zelf te blijven voortbestaan.

2.

Radna Fabias | Habitus

In haar werk speelt Fabias op vakkundige en confronterende wijze met thema's als identiteit, migratie, het eenzame lichaam en en taal als instrument. Naast de Grote Poëzieprijs ging ze er nog met vele andere prijzen vandoor.

3.

Joost Baars | Binnenplaats

Gedichten waarin Joost Baars (1975) met meerdere registers en invalshoeken de essentiële levensvragen onderzoekt, vooral die van leven en dood.

4.

Hannah van Binsbergen | Kwaad gesternte 

Van Binsbergen zoekt de uitersten, niet het midden. Haar werk is geëngageerd en eenzelvig. Julia is goed. Sylvia is slecht. Deze gedichten gaan over wat zwarte magie en politiek radicalisme gemeen hebben.

5.

Ilja Leonard Pfeijffer | Idyllen

In de klassieke vorm van rijmende alexandrijnen, die komen en gaan als golven over kiezels, spoelen steeds meer zekerheden weg. De winter komt. Waarschijnlijk zijn dit de laatste idyllen die we zullen lezen.

6.

Hester Knibbe | Archaïsch de dieren

Archaïsch de dieren gaat over schuld, schaamte en andere ongemakkelijke emoties, maar ook over vitaliteit in alle gedaanten. De mens wordt nog steeds geregeerd door zijn reptielhersenen, hoogstens voorzien van een vernisje gedragscodes.

7.

Antoine de Kom | Ritmisch zonder string

Hier liggen gedichten bij elkaar die in hun zilte werkelijkheid als bedelaars de dag doornemen, zeeleeuwen zijn die in hun paradijskloof de zon koesteren. Hun stoute muze laat ze schrompelen, ergerlijk in elkaar passend, abject mooi, en ritmisch zonder houvast of string worden zij kwispelende lusten in hun lingerie. 

8.

Ester Naomi Perquin | Celinspecties

De poëzie van Ester Naomi Perquin draait in kleine cirkels naar een midden en sluit dan de deur. Celinspecties zijn niet alleen letterlijk zoektochten naar de essentie, maar ook – en misschien is dat nog letterlijker – een poging onder de huid van een ander te kruipen.     

9.

Jan Lauwereyns | Hemelsblauw

In Hemelsblauw bezingt Jan Lauwereyns het pure spectrum van de regenboog. Lauwereyns durft zich te laten ontroeren, zoals in een verhalend gedicht over de bejaarde meneer Nakazato die met hart en ziel de oeroude boom in zijn tuin optuigt.

10.

Armando | Gedichten 2009

In 2010 verscheen er voor het eerst na lange tijd weer poëzie van Armando. Gedichten 2009 werd bekroond met de VSB Poëzieprijs 2011.